Some things old, some things new

Nog even wennen aan de 6 uur tijdverschil, met z’n viertjes zijn we lekker vroeg wakker. Even omdenken: we kunnen zo extra lang genieten van deze mooie dag!

En wat een mooie dag was het, niet zo bewolkt meer als de afgelopen dagen, maar een heerlijk zonnetje. Na het ontbijt met de haan (Cornflakes) een rondje langs bekende en verrassende hotspots.
Gijs weet wel waarvoor we hier zijn, voor de dolfijnondersteunde therapie natuurlijk. Om hem niet langer in spanning te laten, zijn we langs de locatie gelopen. Hij herkende het nog wel en wilde het gebouw in, naar binnen. Helaas was er op dat moment net een lezing. Dan even een flits bezoek aan het SeaAquarium waar het bassin voor de haaien nu af was. Via de kreeften en flamingo’s weer naar buiten en richting Hemingway waar we dubbel hebben genoten van onze cappu’s en lunch. Gijs is meestal als eerste klaar, de boterhammen gaan er vaak in rap tempo in. Maar vandaag niet, hij is zat heel relaxt aan tafel en genoot van zijn tosti’s. Daarna nog even in de zandbak aan zee gezeten, hij miste alleen een emmertje. Heel vindingrijk, zo’n mooi gekleurde asbak daar kun je ook zand mee scheppen. Hmmm...dat hebben we toch maar niet gedaan.

Om niet meteen terug te keren naar het appartement zijn we doorgelopen naar Mambo Beach, het viel ons op dat het eigenlijk maar een klein stukje lopen is. In de eerste salon die we tegenkwamen verkochten ze ijs, dat wilden de heren wel. Stijn lustte wel een aardbeien ijsje, maar aardbeien met spekjes (de geel/roze spekken) was toch niet zo lekker. Gijs had er weinig moeite mee, behalve dat we een volgende keer toch maar weer voor een bekertje ijs gaan.
Mambo Beach is echt verrassend leuk geworden, het lijkt nu toch echt bijna af, er zijn meer winkeltjes, gewoon...gezellig!

Na het boodschappen doen bij Vreugdenhil werd het tijd voor het zwembad. Het was er gezellig druk, Stijn vermaakt zich al vrij snel met een jong stel die aan het beachballen waren. Of hij ook mee mocht doen. Uiteraard!
Gijs heeft ook nog even in het diepe rondgezwommen, als een aapje aan zijn moeder. Het werd hem toch even te veel, hij wilde eruit. Enige tijd later wisten we hem toch weer te motiveren voor het bad en heeft hij nog heerlijk op zijn buik en rug gedobberd. Ook stiekem zo’n tube onder zijn armen geschoven, hij liet het zowaar gebeuren. Iets met small steps en grote sprongen, onze Gijs weet er alles van!