Het fundament is gelegd

Of Gijs weet dat het zijn laatste dag therapie is? Nee, dat niet. Maar hij voelt het wel, er is iets anders vandaag. Er worden evaluatieformulieren ingevuld, extra hugs uitgedeeld en we krijgen een tasje met fotoalbum en USB stick mee. Maar eerst nog even therapie. Binnen gaat het heel goed, zegt hij duidelijk kip en vis en reageert snel en adequaat op de woordbeeldkaartjes en matchen. Buiten zit er wel iets meer spanning op, maar Chabelita voelt het goed aan en beweegt mee met Gijs. Nog even spetteren met de benen, een paar keer hoog springen en natuurlijk nog een laatste keer full speed met het surfboard. Gijs geniet (en wij ook).

In de nabespreking vertelt Ricarda enthousiast over Gijs. Dat het zo’n lief jongetje is en dat hij zoveel gedaan heeft en veranderd is. Het gooien is gestopt, het gillen is er nog af en toe, maar vooral zijn concentratie is flink toegenomen en dan blijkt wel dat hij meer kan dan er tot nu toe uitkomt. Dat blijkt wel uit hoe goed hij de afgelopen dagen bezig is geweest met communiceren/praten. Maar ook uit de kleine dagelijkse dingen in alle rust hier op vakantie zoals het boterham smeren, de keuze voor beleg, hoe open hij staat voor nieuwe dingen (zoals het kayakken), het opzetten van de koptelefoon en vooral ook het heel rustig terughangen daarvan op het haakje als je dat vraagt.

Kortom veel positieve veranderingen, maar als het goed is komt het grootste effect nog. Het fundament is gelegd, nu moet hij in NL doorpakken en zorgen dat het harde werken een blijvende verandering te weeg brengt. We krijgen nog een verslag met concrete tips dat we zeker met alle begeleiders in NL zullen delen.

Ook het brusjesprogramma is klaar. Voor Stijn was de extra aandacht die er was voor ‘het broertje van’ nog iets teveel van het goede. We hebben zelf ook zeker wel het idee dat we genoeg aandacht voor hem hebben. Ontspanning is voor hem nu belangrijker dan stilstaan bij zijn bijzondere broer. Het is toch gewoon Gijs en is hij zoveel anders? Kayakken en knutselen vond Stijn superleuk, maar de extra vragen frustreerde hem misschien meer dan het opleverde en zorgde gisteren ook wel voor een kleine ontploffing bij Stijn. Hij mist ook wel zijn vrienden.

Vanmiddag richting Westpunt om in een wat kleinere baai te gaan snorkelen. Bij Playa Lagun ziet het er met de bootjes nog net zo uit als twee jaar geleden. Maar we zijn allemaal iets ouder en nu is er volop tijd om te genieten van de mooie vissen. Samen met Stijn kom ik in een hele school terecht en we zien de mooiste kleuren blauw en gestreept voorbij komen. Gijs vermaakt zich eerst op het strand (met zand), maar gaat onder lichte dwang ook met Yvonne mee in zee. Als beloning een drankje bij het cafeetje bovenin met uitzicht op de baai. Gijs schenkt zelf zijn blikje Ice tea Peach in zijn glas en Stijn doet met een paar Nederlandse jongetjes mee met de bal van het hoge balkon naar het strand 25 m beneden te gooien. 

Na de relaxte middag nog even een drankje doen bij Hemingway, waar vanavond weer live muziek is en de laatste kans voor een dans voor Gijs. Hij staat te trappelen en Stijn helpt hem naar en van de houten dansvloer en vraagt ook even na wanneer de muzikanten weer beginnen als de pauze iets te lang duurt naar de zin van Gijs. Morgenvroeg geen verplichtingen, dus we maken het deze keer laat voor de jongens.