De aanloop

Het luxe appartement Ocean Garden, twee badkamers, stille airco's voor koele nachten en een koelkast met ingebouwde ijsmaker voor de blokjes in de drank. Warme 30 graden, maar een tropisch windje waait door de palmbomen. Uitzicht op zee, we lopen zo naar het CDTC (dolfijntherapiecentrum) om even de infomap op te halen. IJs voor Gijs bij Limoncello, Italiaans restaurantje aan zee. Een leguaan komt op bezoek.
Op naar het privé strandje, met rieten parasol en blauwe strandbedjes. Het luchtbed uit de kast gehaald en zo het water op. Stijn probeert zijn duikbril en snorkel uit. Gijs geniet meer van het zwembad. Hoofd onder water, lekker spetteren. Eind van de middag weer naar t restaurantje, een Limoncello Martina cocktail en twee sinaasappelsap met rietje. De rode zon zien we in zee zakken. We lijken net toeristen ;-)

Gijs. Het onbekende, vastklemmen om een pleister op zijn voet te doen, gegil, niet meer voor of achteruit willen op de trappen bij Mambo Beach, waar gaan we heen en wat gaan we daar doen. Wel het zwembad, maar niet de zee. Stijn zien op het luchtbed, ook willen, toch verkrampen, maar wel gedaan. Genieten van het gespetter. Terugtrekken met de iPad op bed en daar ook letterlijk om vragen. Net als "popporn", "dinken" en "meer". Een paar woordjes en vooral als hij echt interesse heeft. De leguaan (onze huisvriend inmiddels) lijkt hij niet te zien, of is die niet interessant genoeg? Maar als we tegen Stijn zeggen dat Gijs zijn knuffel nog op de kamer heeft liggen, gaat hij hem direct zelf halen zonder enige aansporing.

Stijn. Lekker in de hangmat bij Mambo Beach. Cool met zonnebril en Feyenoord pet. Steeds meer proberen met zijn duikbril en springen vanaf de kant van het diepe (met bandjes om en papa mag niet te ver weg). Hij wil ook 'slippers' (flippers). Het reisboekje en magneetspel dagen hem uit om optelsommen te maken. Met de handen erbij als hulpje en stil tellen. De nummertjes volgen om een tekening te maken, al wordt het boven de 15 wel wat lastiger. Maar bij het doolhof vindt hij zo de weg. Hij wil nog niet terug naar 'Den Haag', ons huis op Curaçao bevalt prima. En wanneer gaan we nu met de dolfijnen zwemmen? De aftelkalender op de koelkast helpt.

Zondagmorgen vroeg wakker, nog een beetje in het ritme komen. De moederdagkadootjes komen uit de tas. Stijn kent het liedje nog dat er bij hoort. Gijs wil gewoon lekker bij ons in bed liggen.
Een paar dagen acclimatiseren is oké, maar het begint toch te kriebelen. De huurauto is iets eerder besteld en na wat leedvermaak bij het streamen van "langs de lijn" op pad naar Willemstad. Punda ligt er verlaten bij op zondag, maar de gekleurde huizen vind je in allerlei vormen. Dat is ook Curaçao, een mooie frontoffice, maar de achterkant is vaak wat verwaarloosd. Op een terrasje langs het water. Een bordje 'Don't feed the pigeons' en wat doet onze Gijs? Hij eet smaakvol zijn patatjes maar vindt dat de duiven er ook wel twee mogen.... Een gezin met een kind met Down iets verderop moet er ook om lachen. De zoveelste pinautomaat geprobeerd en eindelijk wat guldens op zak. Op de terugweg file op de kustweg. De kraanwagen is net iets te hoog voor de laaghangende electriciteitsdraden, met een grote hamer worden ze een voor een omhoog geduwd. Langzaam rijden we terug, relaxed. Bon bini (welkom) op Curaçao ;-)

Een mooie aanloop, morgen gaat het echt beginnen. Gijs krijgt elke werkdag van 8 tot 10u therapie. De eerste keer moeten we er een half uur eerder zijn voor de intake en is er later die dag een briefing voor de workshops die je als ouders kunt volgen.

We zijn erg benieuwd....