Dolfijnen, de andere kant en struisvogels

I, I wish we could swim like dolphins (zong onze oude held). Dat lukt niet helemaal, zeker niet met die onwennige flippers aan. Maar dankzij de drijfgordel kunnen we op deze zaterdagmorgen net even wat meer genieten van het zwemmen met de dolfijnen. We zijn aan de beurt voor de familyswim. Met z'n drieen (er is oppas) mogen we ervaren wat Gijs de hele week al meemaakt met Kanoa. Aanraken, meezwemmen, kusje (best hard zo'n dolfijnensnuit), knuffel. Daarna gebaren maken voor oefeningen zoals zwaaien met de staart (arm en dan vuist naar beneden) en de handshake (twee handen rechtop naast elkaar). Erg leuk om mee te maken en ook Stijn te zien genieten. Hij kent de gebaren nog van de woensdag op het dock en Gerwin houdt hem steeds vast in het water zodat wij ook optimaal kunnen genieten. Afsluiten natuurlijk met een dansje en een paar jumps.

In de middag naar Otrabanda, letterlijk de andere kant van Willemstad. Aan de overkant van St Anna's baai en het wat volkerse deel. Was wat verpauperd, maar laatste jaren flink in opkomst. Ook hier de vele gekleurde huizen (in navolging van Punda waar de slechte ogen van gouverneur Rikkert er in de 19e eeuw voor zorgde dat de huizen een kleurtje kregen. Hij werd, volgens de overlevering, gek van het oogverblindende wit). Het oude fort (Rif fort) is nu een winkelcentrum voor de reizigers van cruiseschepen, maar die zijn er vandaag niet…. dus lekker rustig. De zonnebril ligt weer op tafel bij het terrasje en Gijs zet hem onderste boven op. Kura Hulanda was de binnenplaats waar ooit slaven werden verhandeld, nu dankzij een Nederlandse zakenman een hotel en museum, waarbij een flink aantal huizen zijn opgeknapt en daarmee de motor voor verbetering van Otrabanda. Wat sfeer geproefd en geslenterd door de wijk en zo het dagelijkse leven in ons opgenomen. De jongens genieten samen in de zweefmolen van de speeltuin.

Zondagmorgen beetje uitgeslapen en lekker ontbeten op onze veranda. Daarna op pad richting St Jorisbaai aan de wat verlaten noordoostkant van het eiland. Daar hebben ze ook wat Afrika geimporteerd, maar in dit geval gaat het om struisvogels. Op een grote farm houden ze er ca. 200, vooral bedoeld voor de vleesproductie en een beetje voor de eieren. Bijzondere is dat er een restaurant bij is (waar je ook struisvogels kan eten, mocht je dat willen ;-), maar leukste is de safari die je kunt doen. In een truck rijden we rond over het stoffige terrein. De gids geeft veel uitleg, hij ontkracht ook de mythe over de kop in het zand en we stoppen o.a. om ze even te voeren en op een ei te staan (een niet bevruchte, don't worry). Gijs geniet van de rit, Stijn wil als eerste de enorme vogels voeren en Gijs doet dat als laatste, maar moet er wel bij lachen.

Nog even een snelle stop bij een aloe vera plantage en dan wordt het tijd voor een verkoelende duik in het zwembad. Stijn heeft wel weer zin om uit eten te gaan, dus we gaan weer voor Hemingway. Vanavond ook weer live muziek, wel een iets ander concept qua eten. Deze keer een buffet, dus we krijgen een polsbandje. Een uitdaging voor Gijs, maar het lukt. Mooi teken dat hij goed bezig is met de therapie. Hij kan ook niet wachten als de salsaband begint…. Maar we maken het niet te laat, morgen begint week 2!