Doorpakken

Na het weekend komt de traditioneel lastige maandag. Opnieuw opstarten, maar bij Gijs gaat het boven verwachting. Vandaag geen ontploffende colafles (voor het eerst, een doorbraak) en ook het extra doel van meer communiceren gaat bij het werken binnen heel goed. Met 3 woordszinnen geoefend: ‘Mag ik ….’, ‘Ik wil ….’. Ook de woordjes schommel, draaien en stok zijn enigszins verstaanbaar.

Afgelopen weekend was hij expres volop boertjes aan het laten en we vroegen Ricarda voor aanvang van de therapie hoe je dan het beste kan reageren. Na de les kwam ze hier op terug omdat ze het nu zelf ervaren had en een paar opties heeft uitgeprobeerd. Bij negeren blijft hij toch te lang doorgaan en lachen. Uiteindelijk werkt de optie met het neerleggen van een borstel (als afleiding, straf zonder woorden) het beste. Knap is ook dat hij zelf de zware deken kiest als rustmoment en er staan meer voorwerpen staan (en blijven staan) in de werkruimte.

Op het Dock is hij vooral gefocust op Chabelita, woordjes komen er hier nog niet uit. Wel zijn ze nu goed aan elkaar gewend, volgt er weer een kusje, legt Gijs zijn hand rustig op haar tijdens het zwemmen en doen ze ook een spannend spelletje waarbij Gijs met zijn voeten de snuit van de dolfijn aanraakt en hij zo wordt voortgeduwd. Bij het kaartje met de bal komt er geen adequate reactie van Gijs ondanks allerlei pogingen en veel geduld. Hij laat wel van zich horen door flink te mopperen, maar Ricarda wil een duidelijk antwoord. Uiteindelijk schudt hij zijn hoofd ”nee” en mag hij iets anders gaan doen.

Stijn heeft weer mee gedaan aan het broertjes/zusjes programma en vanochtend was er naast het knutselen ook extra aandacht voor hoe je met je broer om kan gaan, welke dingen lastig zijn, enz. In de middag ga ik samen met Stijn naar de workshop ‘prikkelverwerking in de praktijk’ waarbij we door oefeningen zelf kunnen ervaren hoe het is als je prikkelverwerking niet goed is en je hier onder- of overgevoelig voor bent. Met een blinddoek op lopen, je hand in een bak ijs (met en zonder handschoen), een parcours met verschillende ondergronden, een tekst lezen met harde muziek op en het tegelijk verplaatsen van een licht en zwaar voorwerp (die ook nog eens andersom benoemd zijn). Goed om je zo eens te verplaatsen in iemand waarbij de prikkelverwerking niet zo automatisch gaat. Daarna wordt het gevoel erbij uitgebreid besproken.

We rijden richting de baai van Jan Thiel en genieten op het terras van Zanzibar bij zee van een cocktail van de dag en een classic Mojito en de onvermijdelijke ijsthee voor de jongens. Gijs vermaakt zich in en met het zand en Stijn na enige aanmoediging in de zee met zijn duikbril. Op de terugweg nog even een b weggetje voor een uitzichtpunt in het rich and famous deel rondom het Spaanse water. Veel prive stranden en security hier en tussendoor nog wat vervallen strandhutten bij de openbare stranden voor de minder bedeelden. Ook Curacao heeft duidelijk een andere kant.

Lekker en relaxed thuis gegeten. Gijs is wat onrustig en heeft het over ’Ipad, po, Ipad, po’.
Het duurt even voor het kwartje valt, maar de iPad blijkt leeg te zijn. Net gedoucht en met gekamde haartjes wordt er nog even gebroederlijk naar de Kameleon gekeken op Netflix.
Daarna een hoofdstuk van de ‘boomhut’ en dan is het weer bedtijd. Toch wel handig dat de zon hier al om 19u ondergaat, maakt het op tijd naar bed gaan wel zo makkelijk.